Mgd Report Main Index

Εισαγωγή
Ορισμός και Ταξινόμηση της Δυσλειτουργίας των Μεϊβομιανών Αδένων
Ανατομία, Φυσιολογία και Παθοφυσιολογία της MGD
Λιπίδια της Δακρυϊκής Στοιβάδας και Αλληλεπιδράσεις Λιπιδίων-
Πρωτεϊνών σε Υγιές Καθεστώς ή σε Καθεστώς Δυσλειτουργίας
Επιδημιολογία και Σχετικοί Παράγοντες Κινδύνου για τη MGD
Διάγνωση της MGD.
Διαχείριση και Θεραπεία της ΜΓΔ

Κλινικές Δοκιμές

 

> βλ. έκθεση σε μορφή PDF

> Επισκόπηση
> σύνδεσμο για να ολοκληρώσετε την έκθεση




Διαχείριση και Θεραπεία της MGD

Η θεραπεία της δυσλειτουργίας των μεϊβομιανών αδένων διαφέρει
αρκετά ανάμεσα στους επαγγελματίες της φροντίδας των ματιών ανά τω
κόσμω. Η υποκαταγραφή καθιστά δύσκολη την ακριβή αξιολόγηση των
μοντέλων πρακτικής, αλλά οι περισσότεροι επαγγελματίες συμφωνούν ότι
η υποδιάγνωση είναι κάτι συνηθισμένο και η κλινική παρακολούθηση στη
συνέχεια μη τακτική.
Ελλείψει γενικά αποδεκτών ορισμών για ένα σύστημα διαβάθμισης της
κλινικής σοβαρότητας της MGD, είναι δύσκολο να προταθεί ένα σχέδιο
θεραπείας με βάση το στάδιο της πάθησης. Ωστόσο, με την ελπίδα να
βοηθηθούν οι επαγγελματίες της φροντίδας των ματιών που επιχειρούν
να ακολουθήσουν μία λογική προσέγγιση για θεραπεία βάση στοιχείων,
προτείνονται η ακόλουθη περίληψη διαβάθμισης (Πίνακας 3) και ο
αλγόριθμος διαβαθμισμένης θεραπείας (Πίνακας 4).
Στη διαβάθμιση της πάθησης, αναγνωρίζεται ότι είναι κλινικά δύσκολο να
διαχωριστούν οι συνέπειες της MGD και οι συνέπειες της έλλειψης υδατικού
στοιχείου στην οφθαλμική επιφάνεια. Επιπλέον, συχνά είναι ταυτόχρονα
παρούσες άλλες νοσηρές παθήσεις. Επομένως, στον Πίνακα 3 απεικονίζεται
μία κλινική εικόνα της διαβαθμισμένης πάθησης. Οι ταυτόχρονες νοσηρές
παθήσεις, που ορίζονται ως «συν» πάθηση, μπορεί να απαιτούν ταυτόχρονη
διαχείριση βάσει τυπικών πρωτοκόλλων φροντίδας.


Πίνακας 3. Κλινική περίληψη της διαβάθμισης της MGD που χρησιμοποιείται στην καθοδήγηση της θεραπείας.

Στον Πίνακα 4 απεικονίζεται μία προσέγγιση βάσει στοιχείων για τη διαχείριση της MGD. Σε κάθε στάδιο της θεραπείας, η έλλειψη ανταπόκρισης στη θεραπεία
προάγει τη θεραπεία στο επόμενο στάδιο. Η ένδειξη [±] σημαίνει ότι τα στοιχεία που ενισχύουν τη χρήση της θεραπείας σε αυτό το επίπεδο είναι περιορισμένα ή
αναδυόμενα, και συνεπώς, η χρήση θα πρέπει να βασιστεί στην κλινική εκτίμηση. Η ένδειξη [+] σημαίνει ότι η θεραπεία υποστηρίζεται από τα στοιχεία σε αυτό το
στάδιο της πάθησης. Η ποιότητα των εκπεφρασμένων μεϊβομιανών εκκρίσεων και η εκφρασιμότητα των μεϊβομιανών εκκρίσεων είναι πρωταρχικά στοιχεία για την
κλινική αξιολόγηση της MGD.

Πίνακας 4. Αλγόριθμος θεραπείας της MGD.
Όπως περιγράφεται στον Πίνακα 4, αξιολογείται η ποιότητα των μεϊβομιανών
εκκρίσεων και των 8 αδένων του κεντρικού τρίτου του κάτω βλεφάρου και η
εκφρασιμότητα των μεϊβομιανών εκκρίσεων 5 αδένων στο κάτω ή το άνω
βλέφαρο. Τα αριθμητικά αποτελέσματα χρώσης αναφέρονται σε ένα συνολικό
αποτέλεσμα χρώσης του εκτεθειμένου κερατοειδούς και του επιπεφυκότος.
Σημειώνεται ότι η χρώση του κερατοειδούς με τοπικά ενσταλαγμένη
φλουορεσκίνη μπορεί να παρουσιαστεί σε υγιή άτομα σε σποραδική
βάση, και επομένως, η παθολογική χρώση θα πρέπει να θεωρείται ως
επαναλαμβανόμενα παρατηρημένη χρώση του ίδιου ή γειτονικών τμημάτων
του κερατοειδούς.
Πρέπει να αξιολογούνται οι συστημικές παρενέργειες κάθε συστημικής
θεραπείας. Έχοντας κατά νου τον προαναφερθέντα αλγόριθμο θεραπείας,
η φωτοτοξικότητα για τη χρήση παραγώγου συστημικής τετρακυκλίνης και οι
αντιπηκτικές συνέπειες των βασικών λιπαρών οξέων (EFA) είναι ιδιαίτερης
σημασίας. Τα EFA είναι διατροφικά συμπληρώματα που έχουν τύχει
ιδιαίτερης προσοχής, αλλά μέχρι σήμερα, μόνο μία δημοσιευμένη κλινική
μελέτη υποστηρίζει την αποτελεσματικότητά τους στη MGD. Το ίδιο ισχύει
και για τη χρήση φυλετικών ορμονών για την οποία δεν έχει δημοσιευθεί
κανένα στοιχείο από κλινική δοκιμή σχετικά με την αποτελεσματικότητά
τους και δεν διατίθεται κανένα εγκεκριμένο προϊόν. Συνεπώς, το προεδρείο
συμφώνησε να μην αντιστοιχήσει αυτή την πιθανή θεραπεία με κάποιο
βαθμό της πάθησης. Οι κίνδυνοι της χρόνιας τοπικής θεραπείας με
κορτικοστεροειδή (π.χ. επαγωγή καταρράκτη, αυξημένη ενδοοφθαλμική
πίεση) είναι γνωστοί. Συνεπώς, η χρήση τέτοιων φαρμάκων θα πρέπει να
περιορίζεται για τη θεραπεία οξέων εξάρσεων της MGD και δεν συστήνονται
ως χρόνια θεραπεία. Η τακτική παρακολούθηση της ενδοοφθαλμικής πίεσης
είναι υποχρεωτική όταν χρησιμοποιούνται τοπικά κορτικοστεροειδή.
Η διαχείριση παθήσεων «Συν Πάθησης» θα πρέπει να ακολουθεί την
τυποποιημένη περίθαλψη και δεν θα πρέπει να περιορίζεται στις θεραπείες
που περιλαμβάνονται στον Πίνακα 4.