MBD Anatomi, Fizyoloji ve Patofizyolojisi

Meibomius bezleri göz kapaklarının tarsal plaklarında yer alan büyük sebase bezlerdir. Bu bezler aktif olarak lipid ve protein sentezler ve sekresyonunu yapar. Bunlar üst ve alt göz kapağı kenarlarında, mukokütanöz bileşkenin hemen önüne iletilir. Glandüler lipidler, gözyaşı bezine yayılır ve stabilitesini destekleyip buharlaşmasını önler.

Diğer sebase bezlerin aksine, meibomius bezlerinin saç folikülleriyle doğrudan teması yoktur. Her meibomius bezi meibositler, lateral kanalcıklar, merkezi bir kanal ve posterior kapak kenarına açılan bir terminal ekskresyon kanalı içeren çok sayıda sekretuar asinustan oluşur. Meibomius bezi sayısı ve hacmi üst kapakta alt kapaktan çoktur ama üst ve alt göz kapaklarının gözyaşı filmine relatif fonksiyonel katkısı belirlenmemiştir. Ayrıca bu bez için kök hücrelerin kaynağı/kaynakları bilinmemektedir.

Meibomius bezleri yoğun innervasyona sahiptir ve fonksiyonları androjenler, estrojenler, progestinler, retinoik asit ve büyüme faktörleri ve muhtemelen nörotransmitterler tarafından düzenlenir. Bezler karmaşık ve tam anlaşılmayan bir süreçle polar ve nonpolar lipidler üretir. Bu lipidler holokrin bir süreçle kanallar içine verilir. Kapağa meibum iletimi kapak hareketi sırasındaki kas kontraksiyonuyla gerçekleşir.

Meibomius bezi disfonksiyonu temel olarak keratinize hücre materyali içeren kalınlaşmış opak meibum ile terminal kanal tıkanmasıyla gelişir. Bu tıkanma ise kanal epitelinde hiperkeratinizasyon ve artmış meibum viskozitesine yol açar (Şekil 2). Bu tıkayıcı süreç yaş, cinsiyet ve hormon bozuklukları gibi endojen faktörlerden ve ayrıca topikal ilaçlar gibi ekzojen faktörlerden etkilenir. Tıkanma bez içinde kistik dilatasyon, meibosit atrofisi, bez kaybı ve sekresyonda azalmaya yol açabilir ve bu etkiler tipik olarak enflamatuar hücrelerde görülmez. MBD ‘nin sonucu, sonucu kapak kenarı ve gözyaşı filminde azalmış meibumdur.

Yetersiz lipidin sonucu gözyaşı filminde artmış buharlaşma, hiperosmolarite ve stabilite azalması, kapak kenarında artmış bakteriyel üreme, buharlaşmaya bağlı kuru göz ve oküler yüzey enflamasyonu ve hasarı olabilir

Genel olarak MBD çok önemli bir durumdur ancak olduğundan daha az ciddi olduğu düşünülür ve muhtemelen kuru göz hastalığının en sık görülen nedenidir.